En zo stellen we ons opnieuw de steeds terugkerende vraag: is een datingsite wel dé place to be om een lief te zoeken? Want soms heb je het echt helemaal gehad. De ervaringen van mijn mede vrijgezellen spreken boekdelen. Mijn eigen ervaringen jammer genoeg intussen ook.
Zo ben ik bijvoorbeeld al met open ogen in de woezenval gelopen. (Voor wie de woezenclub nog niet kent, verwijs ik met plezier naar volgende treffende omschrijving, vergeet ook zeker deel 2 niet te lezen.)
De 'Friends with benefits' aanbiedingen zijn talrijk. Sommigen gooien dat open en bloot in de groep. Eerlijk, daar geef ik nog de voorkeur aan, dat is tenminste duidelijkheid van in het begin. Bij anderen duurt het tot één of zelfs twee chatsessies alvorens de vraag opduikt. Nog anderen gooien het als 'laatste redmiddel' in een al lang verloren strijd.
Dus om al die gevallen uit te sluiten, betalen dan maar? De 'elite-datingsites' opzoeken in de hoop daar tenminste toch wat meer niveau tegen te komen? Ik ben (op dit moment?) niet bereid om er geld aan te geven. Ik blijf dus nog even koppig (tegen beter weten in?) met een gratis profiel rondlopen.
Eén van mijn vrijgezelle vriendinnen gooit het over een andere boeg. Ze laat de datingsites even voor wat ze zijn en probeert de goede oude koppeltechniek. Ik kijk nu al uit naar de volgende ladies night. Want het enige wat écht helpt in heel dit avontuur is het delen van dateleed. U weet wel, *sharing is caring*.
2 opmerkingen:
Niet zoeken... It will happen one day.
Liefde is...een rollator delen
Een reactie posten