De berg genaamd december

December. De feestmaand. Vroeger vond ik deze maand super gezellig. Samen uitkijken naar de Sint, lichtjes in de kerstboom, kaarsjes, lekker eten, cadeautjes. Koud buiten, warm binnen. Aftellen naar een nieuw jaar. Sinds vorig jaar ben ik die beleving helaas verloren. De maand december is een gigantische berg geworden die ik op één of andere manier -en liefst zo snel mogelijk- moet zien over te geraken. Intussen heb ik geleerd dat gewoon luidop te zeggen. Er zijn namelijk nog (te) veel mensen die er hetzelfde over denken. 

Er zijn vrienden die me uitnodigen om kerst of eindejaar met hen door te brengen. Dat ontroert me en ik ben er dankbaar voor. Maar ik denk dat ik het dit jaar nog op mijn manier moet doen. Wees dus niet verbaasd als ik er wat emotioneel bij loop. Uiteraard verdient Louanne wél die gezelligheid en zal ik er alles aan doen om haar een fijne tijd te bezorgen. Ik ben dus niet van plan om in een donker hoekje weg te kruipen. Er staan ook voor mij deze maand nog enkele fijne evenementen op de agenda. Ik heb zo het gevoel dat dat voor mij de échte feestdagen zullen worden. Heel binnenkort is er die Winterloop waar ik al een tijdje naar uitkijk. En jawel, de eerste goede voornemens en zelfs concrete plannen voor 2014 zijn al gemaakt. En kijk, zo lijkt die berg al iets minder hoog.