System failure

De afgelopen weken voelde ik me zoals mijn Iphone (na de upgrade naar ios 8.1). Het liep niet meer zo vlotjes met de batterij en af en toe crashte er al eens een app. Het leek wel of mijn energiepeil iedere dag een beetje sneller zakte. ’s Avonds geraakte ik nog net op tijd in m’n zetel om weer op te laden. Veel meer viel er niet met me aan te vangen. Vroeger in bed kruipen en dus langer slapen, zoiets als de batterij opladen tot 100% en de stekker nog even in het stopcontact laten, dat hielp niet.

Overdag kon ik verschillende apps tegelijk draaiende houden, dat wordt ook ‘gewoon’ van je verwacht. Op sommige avonden liep ik echter al in het rood tegen dat ik Louanne van school moest halen. Maar hé, ik heb zo een kabeltje waarmee ik m’n Iphone snel even in de auto kan opladen, tot we toch al terug aan 40% zitten.

Het slechtste wat ik kon doen, was mijn runtastic-app uitschakelen. Dat spaart batterij. Nochtans is het een essentiële app die ik -hoe laag het energieniveau ook staat- draaiende moet zien te houden. Het is namelijk een magische app, ze gééft energie.

Want hoe vaak kan je dat? Jezelf iedere dag opladen om ‘gewoon’ de volgende vol te houden? Hoe lang kan je in of tegen het rood lopen? Ik had gehoopt tot tegen mijn weekje vakantie. Dan maakt het niet zo uit als je eens een dagje op 50% draait. Integendeel, door minder apps tegelijk te laten draaien, heb je ’s avonds nog verbazingwekkend veel energie over. Dat was het plan. Tot het systeem daar duidelijk anders over dacht en -zo maar in het midden van de nacht- letterlijk even doordraaide. ’s Ochtends schakelde ik die andere app in: de telefoon om hulp te vragen.  Meteen daarna stond ik mezelf toe om me -zo maar in het midden van de dag- tot 100% op te laden. Later in de appstore stelde men de diagnose: vertigo en kreeg ik de nodige tools mee om deze bug in de toekomst te bestrijden. Nu ga ik in full force voor de downgrade.