Wat een werkweek

Herfstvakantie. Dat betekent opvang zoeken voor dochterlief. Gelukkig kan ik rekenen op bomma en bompa die met plezier drie dagen drie (!) kindjes entertainen. Daarna is ze een paar daagjes bij papa. Ik blijf 'gewoon' aan het werk. Ik kan een uur langer slapen en toch nog vroeger op m'n bureau toekomen dan anders. Ik hoef geen avondspits school - koken - spelen - pyama aan - slaapritueel te trotseren. Ik kan 'gewoon' even bij de buren (te veel) kletsen bij een glaasje wijn (of twee). Ik kan 'gewoon' after work een filmpje meepikken en iets eten in aangenaam gezelschap.

Ik kan 'gewoon' naar een ex-collega in Brussel reizen en het lichtfestival meepikken.

Ik kan 'gewoon' op een feestdag als deze geheel mijn eigen goesting doen. Stilletjes aan leer ik van deze vrije momenten 'gewoon' te genieten. En dan morgen extra genieten als ik mijn kleine meid weer terug zie.