1) Mijn dochter: voor haar sta ik ’s morgens op, kom ik op één of andere manier de dag door en kook ik. Haar kan ik vertroetelen en verzorgen. Met haar kan ik lachen en trampoline springen. Van haar krijg ik die onvoorwaardelijke liefde die ieder mens zo hard nodig heeft. Het is anders oh zo gemakkelijk om in je bed te blijven liggen en er niet meer uit te komen.
2) Familie, vrienden en buren: vertrouwenspersonen waar ik dag en nacht bij terecht kan, zonder voorwaarden. Die me nemen zoals ik ben met al mijn grillen en in wat voor gemoedstoestand dan ook. Die geduld hebben, naar me luisteren en steunen. Die mij uit mijn kot sleuren om leuke dingen mee te doen. Die af en toe gewoon eens ‘checken’ hoe het nu met me gaat. Die mij helpen bij allerhande praktische zaken. Niet evident want als je uit een relatie komt, heb je heel wat gemeenschappelijke vrienden waar nu eenmaal verschuivingen in optreden.
3) Fijne collega’s: of we willen of niet, we brengen veel tijd door op het werk. Naast de puur professionele relatie kan het deugd doen om het tijdens de lunchbreak of in het kopielokaal eens niet over het werk te hebben.
4) Me, myself and I: opnieuw leren vertrouwen op mezelf. Als ik goed voor Louanne wil zorgen, moet ik goed voor mezelf zorgen. Dat betekent tijd voor mezelf maken. En dat beste mensen, is een leerproces waar ik steeds beter in word, maar tips blijven welkom!
5) Dankbaar zijn voor de kleine dingen des levens afkomstig van één van bovenstaande vier: een tekening krijgen met ‘mama en Louanne’, een glaasje wijn drinken op het terras van een vriend, je welkom voelen op het bureau van een collega, een ‘draadgesprek’ voeren met de buur, helemaal zelf een schilderij omhoog hangen en ga zo maar door.
Zoals gisterenmiddag. Bijkletsen met m’n ‘oudste’ vriendin bij prachtige foto’s en reisverhalen uit Namibië en thuis bijpassende tekeningen vinden van Louanne.
1 opmerking:
Gelijk dat we zeggen; goed bezig! Life is bright. maar we zien het gewoon niet altijd ;-)
Rik
Een reactie posten