Het is natuurlijk geen gewone ochtend, integendeel. De dagen dat ik moet werken en geen dochter naar school moet brengen kan ik op één hand tellen. Ik heb een half uur langer geslapen maar ben op hetzelfde uur als anders op het werk. Daar vind ik dit:
Een tijd geleden viel ik pardoes uit het paradijs dat 'gezin' heet. Van de hand Gods geslagen. Een reisje naar de hel. Stilaan probeer ik er weer bovenop te geraken en mijn plekje op de wereld te heroveren. Met een engeltje aan mijn zijde.
donderdag 19 februari 2015
De dagen zonder...dag 2
Deze ochtend neem ik puur uit gewoonte naast een bord en mes ook een tas uit de kast voor mijn gebruikelijke kop chocolademelk. Oh nee, dat mag niet. De tas gaat mooi terug op zijn plek en ik ruil met een glas. Goed begonnen is...
Het is natuurlijk geen gewone ochtend, integendeel. De dagen dat ik moet werken en geen dochter naar school moet brengen kan ik op één hand tellen. Ik heb een half uur langer geslapen maar ben op hetzelfde uur als anders op het werk. Daar vind ik dit:
De collega's gaan het mij dus niet gemakkelijk maken. De eitjes nam ik mee naar huis waar ik ze in een hoge kast ergens achteraan 'verstop' voor na Pasen. Benieuwd welke berg mij daar na 40 dagen zal opwachten.
Het is natuurlijk geen gewone ochtend, integendeel. De dagen dat ik moet werken en geen dochter naar school moet brengen kan ik op één hand tellen. Ik heb een half uur langer geslapen maar ben op hetzelfde uur als anders op het werk. Daar vind ik dit:
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten