The truth is out there

Ik besefte niet hoelang het geleden was dat ik nog eens in 't Stad rondliep tot ik deze middag de Onze-Lieve-Vrouwentoren in het zonnetje zag schitteren. Ik was iets te laat op mijn afspraak dus stapte ik stevig door de Nationalestraat. Toch hield ik nog eventjes halt bij 'mijn' Theodoor Van Rijswijck. In zijn schaduw rijst de Antwerpse vestiging van Joost Arijs uit de steigers. Dat is zowat schuin tegenover Gunther Watté, maar ik loop op de feiten vooruit.

Ik wandel via de Kloosterstraat richting kaaien. De ijzige wind waait me tot aan de ingang van het Muhka. Daar vervoegt Ellen me in de kinderlijke wereld van Panamarenko. Het is een blij weerzien, zowel met Ellen als met de fantasierijke creaties van deze sinjoor maar voor mij blijft de Scotch Gambit in het SMAK toch het meest spectaculair. 

Vandaag is het Ricardo Brey, mij tot nu onbekend, die indruk op me maakt met zijn werk Untitled, een herneming vanop de Documenta IX. En jawel, foto's nemen mag. Bij het buitengaan merk ik de aankondiging op van één van de volgende expo's. Geraak ik er ooit op uitgekeken?

Terug naar Gunther Watté. Aangezien Joost nog niet open is en Gunther toch echt een geslaagd concept heeft met zijn chocoladecafé, blijven we daar hangen voor een verwenchoco en nog een winterthee erbovenop. En er worden plannen gesmeed, waarover hier ongetwijfeld binnenkort meer.